Samenvatting:
Het Wachttoren Genootschap refereerde ter ondersteuning van enkele passages in haar eigen Nieuwe Wereld Vertaling soms aan van de bijbelvertaling van ex-priester Johannes Greber. Ondanks dat men reeds in 1955 op de hoogte was van diens spiritistische achtergrond, citeerde men niettemin nog tientallen jaren daarna bij gelegenheid deze vertaling als gezaghebbend. In 1983 deed men het voorkomen dat men de spiritistische achtergrond van de vertaling pas recent ontdekt had en er daarom geen gebruik meer van wenste te maken.
1. Greber's vertaling gebruikt als ondersteuning van de NWV
Om de omstreden vertaling van enkele verzen in de Nieuwe Wereld Vertaling te rechtvaardigen deed het Wachttoren Genootschap onder andere een beroep op de bijbelvertaling van voormalig katholiek priester Johannes Greber uit 1937 . Zo werd Greber's vertaling vanaf 1962 aangehaald als ondersteuning voor de vertaling van Johannes 1:1 en Matthéüs 27:52,53 in de volgende publikaties :
Hulp tot begrip van de bijbel, Deel 8, 1991 blz. 1672
(N.B., Nederlandse vertalers hebben niet goed opgelet, hier staat de oorspronkelijke verwijzing uit de eerste Engelse versie nog in, vergelijk met de editie uit 1992, blz. 1692 - nu is de referentie verdwenen.)
2. Spiritistische achtergrond van Greber's vertaling erkend
In de Engelse uitgave* van The Watchtower van 1 april 1983, blz. 31 werd in de rubriek "vragen van lezers" de volgende vraag gesteld:
"Waarom heeft de Wachttoren in recentelijke jaren geen gebruik gemaakt van de vertaling van voormalig katholiek priester Johannes Greber?"
* (deze vraag is om onduidelijke redenen nooit in de Nederlandse editie verschenen.)
Hierop werd ten antwoord gegeven dat het voorwoord van de uitgave uit 1980 van Greber's vertaling vermeldde, dat hij voor het vertalen in contact stond met de "God's geestenwereld", en dus spiritisme bedreef. Dit werd als reden opgegeven voor het afzien van het gebruik van Greber's vertaling.
Daar het Wachttoren Genootschap spiritisme ten zeerste afkeurt, was de keuze om Greber's vertaling niet meer te gebruiken dus volledig gerechtvaardigd.
Echter: zoals uit de volgende citaten blijkt is de verklaring die het Genootschap in 1983 gaf misleidend: Reeds in 1955 werd Greber in de lectuur als spiritist beschreven, en was men dus op de hoogte van wat men claimde pas in 1980 ontdekt te hebben!:
Wat zegt de Schrift over een "voortbestaan na de dood"? , 1957 (Engelse uitgave 1955), blz. 87; deze brochure verscheen eerder als artikelenreeks in De Wachttoren, de tekst van pagina 87 van de brochure en de verwijzing naar Johannes Greber is te vinden in De Wachttoren, van 15 december 1955, blz. 380.
3. Verwijzingen ontbreken in de Wachttoren Index
Klaarblijkelijk was het gebruik van een aan spiritisme ontleende vertaling achteraf gezien beschamend, en wenste men hier geen verdere bekendheid meer aan te geven, anders kan men althans moeilijk verklaren waarom in de Engelse uitgave van de "Index van Wachttorenpublikaties 1930-1985" de verwijzing naar de gewraakte WT artikelen verdwenen zijn. Alleen het Wachttorenartikel uit 1962 en de "vragen van lezers uit 1983 worden vermeld. Niets wijst er op dat het Genootschap jarenlang met volledige kennis van de feiten Greber's vertaling gebruikt heeft. In de Nederlandse Index ontbreken verwijzingen naar Greber geheel!
4. Conclusie
De vraag is, waarom zou een organisatie die zegt God zelf te vertegenwoordigen op deze wijze de feiten willen verhullen? Zou op deze manier met de waarheid omgaan werkelijk Gods goedkeuring hebben?
"Een religie die leugens onderwijst kan niet de ware religie zijn"
— De Wachttoren, 1 december 1991, blz. 7