“De duivel heeft er voor gezorgd, dat godsdienstige dwepers dezen tekst hebben aangegrepen om de menschen te doen gelooven, dat de "hooge overheden" die menschen zijn, die de officieele posities in de regeering dezer wereld bekleeden”

"Identificerende kenmerken van degenen die Gods steun genieten

(...) Zij zijn onderworpen aan menselijke regeringen en blijven toch neutraal. Wie niet „onderworpen [is] aan de superieure autoriteiten” kan niet verwachten Gods steun te genieten. Waarom niet? Omdat ’de bestaande autoriteiten door God in hun relatieve posities zijn geplaatst. Wie zich daarom tegen de autoriteit verzet, heeft zich tegen de regeling van God gesteld’ (Romeinen 13:1, 2)."

"Het licht schijnt steeds helderder

Zoals in hun hedendaagse geschiedenis wordt weerspiegeld, is de ervaring van Jehovah’s Getuigen als die welke in Spreuken 4:18 wordt beschreven: „Het pad van de rechtvaardigen is als het glanzende licht, dat steeds helderder wordt tot de dag stevig bevestigd is." Het licht heeft progressief geschenen, juist zoals het licht van de vroege ochtendschemering plaats maakt voor de zonsopgang en het volle licht van een nieuwe dag. Daar zij de aangelegenheden bezagen in het licht dat hun ter beschikking stond, hebben zij soms onvolledige en zelfs onnauwkeurige denkbeelden gehad. Hoezeer zij ook hun best deden, zij konden bepaalde profetieën eenvoudigweg niet begrijpen tot deze in vervulling begonnen te gaan. Terwijl Jehovah door middel van zijn geest meer licht op zijn Woord heeft geworpen, zijn zijn dienstknechten nederig bereid geweest de noodzakelijke aanpassingen aan te brengen.

Dat progressieve begrip was niet beperkt tot de vroege periode van hun hedendaagse geschiedenis. Het gaat tot op de dag van vandaag voort. In 1962 bijvoorbeeld kwam er een herziening van het begrip betreffende „de superieure autoriteiten" uit Romeinen 13:1-7.

Vele jaren lang hadden de Bijbelonderzoekers onderwezen dat „de hogere machten" (KJ) Jehovah God en Jezus Christus waren. Waarom? In The Watch Tower-uitgaven van 1 en van 15 juni 1929 werd een verscheidenheid van wereldlijke wetten aangehaald, en werd aangetoond dat wat in het ene land toegestaan was, in een ander land verboden was. Ook werd de aandacht gevestigd op wereldlijke wetten die van mensen dingen vereisten die God verboden had of die verboden wat God zijn dienstknechten geboden had te doen. Wegens hun ernstige verlangen eerbied te tonen voor de opperste autoriteit van God, scheen het de Bijbelonderzoekers toe dat „de hogere machten" Jehovah God en Jezus Christus moesten zijn. Zij gehoorzaamden nog steeds aan wereldlijke wetten, maar de nadruk lag erop dat gehoorzaamheid aan God op de eerste plaats kwam. Dat was een belangrijke les, een les die hen sterkte gedurende de jaren van wereldberoering die volgden. Maar zij begrepen niet duidelijk wat Romeinen 13:1-7 inhield.

Jaren later werd de schriftplaats opnieuw zorgvuldig onderzocht, alsmede de context en de betekenis ervan in het licht van de hele verdere bijbel. Als gevolg hiervan werd in 1962 erkend dat „de superieure autoriteiten" de wereldlijke regeerders zijn, maar met behulp van de Nieuwe-Wereldvertaling werd het beginsel van relatieve onderworpenheid duidelijk onderscheiden. Dit gaf geen aanleiding tot een grote verandering in de houding van Jehovah’s Getuigen ten aanzien van de regeringen van de wereld, maar wel werd hun begrip van een belangrijk gedeelte van de Schrift erdoor gecorrigeerd. Deze ontwikkeling gaf de Getuigen individueel de gelegenheid zorgvuldig te beschouwen of zij werkelijk hun verantwoordelijkheden jegens zowel God als de wereldlijke autoriteiten nakwamen. Dit duidelijke begrip van „de superieure autoriteiten" heeft als een bescherming voor Jehovah’s Getuigen gediend, vooral in die landen waar golven van nationalisme en de roep om grotere vrijheid hebben geleid tot uitbarstingen van geweld en de vorming van nieuwe regeringen."

"Destijds begrepen zij dat „de hogere machten" waarover in Romeinen 13:1-7 (KJ) wordt gesproken, de wereldse regeerders waren. In overeenstemming daarmee drongen zij erop aan achting te tonen jegens regeringsfunctionarissen. Ware christenen, aldus C. T. Russell in een bespreking van Romeinen 13:7 in het boek The New Creation (uitgegeven in 1904), „zouden vanzelfsprekend de meest oprechten zijn in hun erkenning van de groten van deze wereld, en het meest gehoorzaam aan de wetten en de vereisten van de wet, behalve waar deze in strijd bevonden zouden worden met de hemelse vereisten en geboden. Weinig of geen aardse regeerders in onze tijd zullen aanmerkingen hebben op het erkennen van een opperste Schepper en een boven alles uitgaande getrouwheid aan zijn geboden. Daarom dienen [ware christenen] te behoren tot de meest wetgetrouwen in de huidige tijd — geen opruiers, geen ruziemakers, geen vitters."

"In 1929 liet de Heer zijn volk duidelijk zien, wie "de overheden" vormen, en sedertdien zijn zij in staat geweest om duidelijk te erkennen dat de getrouwen Jehova en Christus Jezus, die "de overheden" zijn, moeten gehoorzamen en geen compromis met de goddelooze organisatie die de wereld regeert, welke macht niet van God verordineerd is, moeten sluiten."

"Jehova openbaarde zijn volk de beteekenis van "de overheden" door middel van De Wachttoren in 1929, en daarna zijn de getrouwen niet gezwicht voor de bedreigingen van den vijand. Zij weten, dat Jehova en Christus Jezus de "overheden" zijn..."

"Een opmerkenswaardige gebeurtenis had in 1928 plaats: God openbaarde toen aan zijn volk de waarheid betreffende de "gestelde machten", zijn getrouw volk aanwijzende, dat de "van God geordineerde machten"... geenszins slaan op de politieke elementen, die thans de wereld regeeren, doch dat Jehovah en Christus Jezus deze Gestelde Machten zijn. - Rom 13."

"Vóór 1918 werkte God's volk onder de dwaling of het verkeerde inzicht, dat de "gestelde machten" gevormd werden door de autoriteiten van de regeeringen dezer wereld...

In dien tijd gaf het optreden der autoriteiten dezer wereld, doordat zij de vrijheid van Jehova's getuigen bij de verkondiging van de koninkrijksboodschap belemmerden, hun aanleiding, dat onderwerp aan een nauwkeurig onderzoek te onderwerpen en zich daarvoor tot den Heer te richten; en na den Heer er om gevraagd te hebben en zijn woord nauwkeurig bestudeerd te hebben, kwam Gods volk tot de overtuiging dat de "gestelde machten" Jehova God en Christus Jezus en niemand anders zijn (Rom 13:1) ...

In de Juni-nummers van The Watch Tower heeft Jehova aan zijn volk duidelijk en onmiskenbaar bekend gemaakt, dat de "gestelde machten" God en Christus Jezus zijn..."

"Vanaf 1928 af had Gods geest hen geopenbaard dat "de hoogere machten", waaraan iedere Christelijke ziel onderworpen dient te zijn, niet de regerende autoriteiten dezer wereld zijn, maar dat dit tot in eeuwigheid Jehova God en Christus Jezus, Zijn "Gebieder der volkeren" zijn (Rom 13:1; King James Vert.; De Wachttoren van 1 en 15 Juni 1929; Eng uitg.) In deze kennis stonden zij standvastig ten opzichte van de juiste aanbidding van Jehova ... Daarom heeft de Almachtige God Zijn gewijd "volk voor Zijnen Naam" tot op dezen dag bewaard. Hij heeft hun recht en hun organisatie om Hem verder te dienen, gehandhaafd."

"'Ieder mens moet zich aan de hooge overheden onderwerpen.' (Rom. 13:1) De Duivel heeft er voor gezorgd, dat godsdienstige dwepers dezen tekst hebben aangegrepen om de menschen te doen gelooven, dat de "hooge overheden" die menschen zijn, die de officieele posities in de regeering dezer wereld bekleden"

"Voordat het volk Gods tot het inzicht kwam, wie eigenlijk de "gestelde machten" (Rom 13:1) vormen, was het beperkt en in boeien gebonden ...

Nu zij eenmaal in het licht van den tempel gebracht en door Jehova gezalfd zijn, hebben ook zij de opdracht en de macht ontvangen, "om hunne [de natiën der aarde] koningen te binden met ketenen, en hunne achtbaren met ijzeren boeien". (Ps. 149: 8) Dit is nu juist het werk, waarvoor de Heer Jehova's getuigen gebruikt en welk werk zij in de afgeloopen jaren gedaan hebben.

Gedurende de periode, die verstreken is vanaf de komst van den Heer tot den tempel tot op den huidigen dag, heeft er een verstrekkende verkondiging van de koninkrijksboodschap plaatsgehad, en in dien tijd hebben vele menschen van goeden wil, die met Jehova's getuigen sympathiseeren, maar die terzelfder tijd aan Satan's organisatie gebonden zijn en er door in knechtschap gehouden worden, de waarheid vernomen. Deze menschen van goeden wil zijn van meening, dat de gestelde machten de politieke heerschers en de godsdienstige leiders dezer wereld zijn aan welke iedere ziel onderworpen moet zijn.

Zulke menschen van goeden wil kunnen zich zoowel in als buiten de politiek-godsdienstige systemen, "kerken" genaamd, bevinden, maar zij zijn in knechtschap aan Satan's organisatie en daar blijven zij, totdat de Heer hun door zijn getuigen de boodschap der waarheid zendt; en als zij vernemen, dat Jehova de alleen ware God en Christus Jezus zijn Koning is, en dat deze beiden de "gestelde machten" zijn, aan wie zich iedere ziel te onderwerpen heeft, erkennen zij, dat de gevangenis- deuren voor hen geopend zijn en zij grijpen de gelegenheid aan om te vluchten; zij vluchten en wijden zich aan God en zijn organisatie. Dan houden zij op te zuchten en te roepen tegen de gruwelen die in Satan's organisatie bedreven worden, en zij beginnen zich te verheugen, omdat zij den weg, die hen tot vrijheid brengt, gevonden hebben. Jehova heeft zijn gezalfden getuigen opgedragen om de boodschap der waarheid aan anderen te verkondigen en hun derhalve de verplichting op gelegd om al degenen in te lichten, die bevrijd, wenschen te worden, hoe zij hun vrijheid kunnen verkregen.

Dit werk moet gedaan en voltooid worden, voordat Satan's organisatie in Armageddon verpletterd wordt. Hierdoor kan men dus erkennen, dat allen, te beginnen met Jezus Christus, die in de gezalfde groep van Jehova gebracht worden, eerst uit de gevangenis moeten bevrijd worden en vervolgens de boodschap aan anderen, die zich in de gevangenis bevinden, moeten uitdragen … dit gebod is in het geheel niet willekeurig, maar absoluut verplichtend."

"Hij is de Allerhoogste, en in overeenstemming hiermede hebben wij ons losgerukt van de religieuze overlevering betreffende "de hoge overheden". Wij beleiden thans dat Jehova God en zijn hoog verheven Zoon Christus Jezus de ware Hoge overheden zijn, die zijn geordineerd opdat alle Christelijke ziel zich aan hen zou onderwerpen. Wanneer men dit standpunt inneemt, geraakt men natuurlijk in botsing met de stelsels der politici die religieuze overleveringen gebruiken om het volk zo te verblinden dat het zich aan hen onderwerpt. - Romeinen 13:1, 2, Nw. Vertaling.

Dit is de oorzaak waarom wij worden gesmaad en zij die ons smaden, zouden ons willen opslokken en verslinden door onheil tegen ons te stichten op gezag van nationale en staatswetten."

De apostelen beschouwden wereldse politici niet als de "hogere machten", anders zouden zij nimmer tot hen hebben gezegd: "Men moet Gode meer gehoorzaam zijn, dan den mensen," (Hand. 5 : 29; 4: 19 . Jezus deed dit evenmin; hij stelde de "overheden en machten" van handel. politiek en bedrieglijke religie, en eveneens de krachten der onzichtbare demonen, openlijk aan de kaak en ontwapende ze (Matth. 4 : 8 - 10: 6 : 19 - 21; 19 - 23. 24; 21 12. 13; 23 : 1 - 33: Luk. 13 : 31, 32; Joh. 8 : 44; 18 : 36; 19: 10, 11; Kol. 2 : 14-17, Nw. Vert.). Voor de eerste Christenen kwam er een eind aan de macht van zulke mannen, zoals er ook een eind was gekomen aan het leven van de eerstgeborenen van Egypte ten tijde van de tiende plaag, waardoor de dood van de wereldse heersers als de hogere machten" werd afgebeeld. Het dood-zijn van de tegenbeeldige eerstgeborenen ("het beginsel [of voornaamste] zijner kracht") blijkt wanneer Jehova's getuigen voor wereldse rechtbanken en autoriteiten zeggen: "Men moet Gode meer gehoorzaam zijn, dan den mensen." - Deut. 21 :17.

Met deze waarheid over de ware "hogere machten" vielen Jehova’s getuigen daarom sedert 1928 de huidige Midianieten aan, en met deze waarheid verbraken zij de banden die hen eens, zelfs in aangelegenheden die met de aanbidding in verband stonden, onrechtmatig in onderworpenheid hielden, aan de heersers der wereld, daar zij toen nog dachten dat zulke heersers "van God geordineerd waren. Door de kennis dat God en Christus de Hogere Machten zijn, werd de macht die wereldse autoriteiten in verband met de aanbidding van Jehova over Christenen uitoefenden, volkomen verslagen en te niet gedaan. Sinds de tijd dat zij deze waarheid begrijpen, roepen zij vrijmoedig hun strijdkreet uit: "Het zwaard van Jehova en van zijn Gezalfde!

Deze oude wereld en haar leiders bevinden zich in een even diepe duisternis als die welke tijdens de negende plaag over Egypte lag, en het betrekkelijk kleine aantal getuigen Jehova's omringt dit wereldse kamp en dringt het binnen. …

De gezalfden worden vergeleken met aarden vaten waarin het kostbare, op een schat gelijkende licht wordt bewaard, en ten einde dit licht te laten schijnen, verbruiken zij gewillig hun lichamelijke krachten en laten deze zelfs in de dood gebroken worden gelijk verbrijzelde kruiken van leem. Doch hun als voorbeeld dienende handelwijze blijft schijnen en het licht neemt toe. - Gen. 4 :10; Ps. 47: 2; 69 : 10; 119 : 105; 150 : 3; Jes. 58 : 1; 60: 1. 2; Jer. 50 15; Matth. 5 : 14 - 16; 1 Kor. 14 : 8, 9; 2 Kor. 4 : 6. 7; Hebr. 11 : 4.

Wereldse mensen zouden kunnen denken dat Jehova's, getuigen voor de bediening van het evangelie even armzalig zijn toegerust als soldaten die voor een vleselijke krijg met fakkels, kruiken en hoorns zouden zijn uitgerust. …

Doch wanneer de getuigen beginnen te spreken en het licht laten schijnen dat uit de Bijbel komt, geraakt de vijand in verwarring en geheel van streek, terwijl hij geen stand kan houden tegen de bekendgemaakte waarheden (Joh. 7: 15; Hand. 4 :13). …

Uit de Bijbel bewezen de getuigen dat wereldleiders zich hadden meester gemaakt van een positie die God en Christus toebehoort, en door de vrijmoedigheid waarmede zij dit onthulden, en het onvermogen van de vijand er iets tegen in te brengen en zijn positie te handhaven, werden anderen die dit opmerkten, er toe gebracht in te zien dat Satans handlangers zich niet in hun positie als de "hogere machten" te bestaan en zij vertelden het anderen die op hun beurt nog meer mensen in kennis stelden van deze waarheid, waardoor de "hogere machten" fabel, die door de onderdrukkende heersers werd verbreid, als door een steek met een zwaard werd doorboord"

"In gehoorzaamheid aan Romeinen, hoofdstuk dertien, zullen wij onderworpen blijven aan de "bestaande autoriteiten", totdat ze in de komende strijd van Armageddon vernietigd zullen worden. Wij zullen ons, ongeacht welke politieke partij aan de macht is of welke politieke groepering zichzelf met geweld naar de top werkt, aan hen onderwerpen."

"Religieuze organisaties in de christenheid hebben zich schuldig gemaakt aan verzet tegen Gods regeling. Op welke wijze? Door zich tegen de toegestane autoriteiten te verzetten in plaats van zich aan hen te onderwerpen. Op welke wijze? Door zich in de politiek te begeven en pogingen te doen een toppositie in de Staat te bekleden en deze te overheersen... Zij hebben geprobeerd de politieke "hogere machten" de baas te zijn, in plaats van zich als ware christenen aan hen te onderwerpen... Zij hebben opstanden ontketend tegen niet-katholieke staten en hebben de leiding genomen bij het omverwerpen van regeringen die niet de goedkeuring van de Kerk hadden. ...En toch noemt de Rooms-Katholieke Kerk zich de Bruid van Christus en beweert aan zijn bevelen onderworpen te zijn, zoals deze via Paulus in Romeinen 13:1, 2 (NW) en via Petrus in 1 Petrus 2:13-17, 21-24 (NW) zijn verschaft. Thans ontvangt de Rooms-Katholieke Kerk een haar toekomend oordeel"

"Het is een ernstige zaak om God en Christus op een bepaalde manier voor te stellen, dan te ontdekken dat ons begrip van de voornaamste leringen en fundamentele leerstellingen van de Schrift verkeerd was, en daarna weer tot dezelfde leerstellingen terug te keren waarvan wij, door jarenlange studie hadden vastgesteld dat ze onjuist zijn. Christenen kunnen niet weifelen - 'zwak staan' - ten aanzien van zulke fundamentele leringen. Wat voor vertrouwen kan men in de oprechtheid of het oordeel van dergelijke personen stellen?"